The day after

 Tja en nu is alles weer bij het oude of toch niet? Ik merk dat ik niet graag de snelle wereld weer in wil gaan. En dit is maandag toch echt het geval. Tijdens het wandelen heb ik, controlefreak die ik ben, de controle over de dag los kunnen laten, waardoor ik meer kon genieten van wat er was. Vertrouwen op dat er zich altijd wel een oplossing aanbied voor de uitdaging die we tegen kwamen. Op het moment dat we echt zonder eten zaten, kwam de fietser voorbij die ons een reep gaf. Toen we de weg even kwijt raakten werden we door verschillende mensen de juiste richting op gewezen. Mijn conclusie hieruit is, wanneer je het echt niet meer weet komt er toch wel een oplossing. En door langzamer te leven zie je ook wat er is. Ik heb geleerd naar mijn lijf te luisteren, wat echt een thema was in mijn leven. Het wandelen brengt rust in mijn hoofd. Dit is ook wat Erik Scherder benoemd in zijn boek: Laat je hersenen niet zitten. Hij geeft aan dat een verrijkte omgeving in samenwerking met beweging een positief effect heeft op je hersenen. Met een verrijkte omgeving bedoeld hij dat je veel zintuiglijke waarnemingen doet. Nou dat was tijdens onze reis wel het geval. We roken de geuren van eucalyptisch, van de bloemen langs de weg, de geur van vers brood en heerlijke koffie.  We zagen mooie vergezichten en we hoorden de vogels, het tikken van de wandelstokken en de verschillende talen van de mensen uit andere landen. We proefden de verschillende gerechten die Portugal en Spanje rijk zijn. En bewegen deden we in overvloed. 

Wandelen zal ik blijven doen, ik word er intens blij van, vooral in combinatie met foto's maken. Wat ik bijzonder vind, is dat ik heb ontdekt dat  ik kan schrijven. En door jullie reacties heb  ik gemerkt dat jullie het nog leuk vinden ook. Hier wil ik iets mee doen. Ik heb Magda beloofd dat ik vanaf nu een dagboek bij ga houden, zodat ik iedere dag een reflectie op papier zet. Ook dit is goed voor mijn hoofd en wie weet komt er later in de vorm van een roman nog een boek van. Voorals nog houd ik dit dagboek privé. Het bloggen vind ik leuk. Hier komt echt wel een vervolg op. Alleen weet ik nog niet in welke vorm. Dit laat ik jullie weten. Ik heb tenslotte de emailadressen. 

Keep it simpel, vind ik wel een mooi motto om mee verder te gaan.

Morgen op dit reislog nog een laatste nabrander: ' Kan ik die interne 'app' ook uitzetten?