Beschadigde schoenen

Twee weken geleden had ik mijn schoenen weggebracht naar de Zwerfkei. In een jaar tijd lieten de zoelen los en dit viel gelukkig nog onder de garantie. Afgelopen maandag kreeg ik het bericht dat mijn schoenen waren verzonden. Sneller dan verwacht zou ik weer op mijn oude vertrouwde schoenen kunnen lopen. Toen ik de doos opende zag ik tot mijn schrik dat de door mij altijd goed onderhouden schoenen, ernstig beschadigd warren. Er zat gewoon een snede in het leer. Kennelijk veroorzaakt tijdens het verwijderen van de oude zolen. Een paar jaar geleden zou ik dit denk ik geaccepteerd hebben, maar nu vond ik echt dat dit niet kon. Ik heb meteen foto's gemaakt en een mail verstuurd naar de Zwerfkei met de vraag hoe gaan we dit oplossen. Direct na de mail ben ik in de telefoon geklommen om er ook maar meteen over te bellen. "Ja mevrouw dit kan ik over de telefoon niet beoordelen." Ik zei;"Nee dat snap ik, daarom heb ik ook een mail verstuurd met foto's erbij. Ik vind dit echt niet kunnen!" Nadat degene aan de andere kant van de lijn de foto's had bekeken, hoorde ik hem zeggen dat hij dit toch echt niet via de foto's kon beoordelen en het was verstandig om even langs te komen. Wel was het duidelijk dat dit niet correct was. Ik beloofde dat ik volgende week langs zou komen. De volgende dag besloot ik toch maar meteen langs te gaan. Ik had tenslotte met Conny afgesproken en dan zat ik toch in Bodegraven. Ik merkte dat ik het best spannend vond om met de schoenen terug te gaan naar de Zwerfkei. Eigenlijk wilde ik nieuwe schoenen, omdat ik het echt niet ok vond dat ik ze beschadigd terug kreeg. Conny stelde me de vraag: "Wil je een compromis of wil je nieuwe schoenen? Mijn antwoord was: "Nieuwe schoenen!" "Nou dan gebruik je nu de conflictstijl doordrukken!" Ooh shit zei ik: "Mijn voorkeursstijl is een compromis sluiten of toegeven."Ik besloot nu eindelijk maar eens te gaan staan en voor me zelf op te komen. We namen nog een paar opties door om te onderhandelen en ik ging met frisse moed de deur uit richting Woerden. Bij de Zwerfkei aangekomen liet ik de schoenen zien en ik hoorde jongen achter de balie zeggen dat de snede wel erg diep was. Hij kon alleen niet zien wat zijn collega naar Hanwag had gemaild en hij wilde eigenlijk de schoenen weer op gaan sturen. "Opsturen is geen optie zei ik. Over drie weken ga ik de Camino lopen. Ik heb wel een voorstel. "En dat is", zei hij."Geef me maar nieuwe schoenen." Het bleef even stil en daarna hoorde ik de jongen zeggen: "Ik ruil ze wel om. We hebben nog een paar staan." 

Verbaasd over hoe makkelijk dit me afging heb ik toch enigszins zenuwachtig de nieuwe schoenen gepast. Ze zaten als gegoten en de jongen wenst me een mooie Camino. 

Mijn hypothese is dat wanneer je je goed voorbereid en weet wat je wilt en hoe je dit wilt bereiken, je dit ook uitstraalt en meer bereikt. 

De Zwerfkei krijgt een grote pluim voor de service en Conny dank voor het spiegelen!