Van Viana do Castelo naar Vila Praia do Ancora

Vandaag een dagje alleen op pad. Magda is nog niet genoeg uitgeziekt om weer te gaan lopen. Mijn voeten lijken genoeg opgeknapt om wel verder te gaan. We spreken af dat ik ga lopen en dat Magda met de trein naar Vila Praia gaat. Rond 7.00 uur loop ik de jeugdherberg uit voor een tocht van ongeveer 20 km. Mijn voeten voelen goed aan. Dus ik heb goede hoop voor vandaag. Ook vandaag weer iets verder van de kust. Ik kom door prachtige gehugten. Paden van keien tussen hoge muren van keien en cement. Achter die muren liggen wijnranken, mooie tuinen en volkstuintjes. Af en toe heb ik uitzicht op zee. Dan weer loop ik een eucalyptus bos in. Omstreeks 09.40 uur wordt het toch echt tijd voor een pauze. Opeens zie ik twee betonnenpaaltjes voor me en daarachter een spoorrails. Ben ik nu verkeerd gelopen? Maar nee, de pijl gaat aan de andere kant van het spoor verder. Ik loop tussen de paaltjes door en steek de spoorrails over. Even verder op is een kerkje met een kerkhoven genoeg muurtjes om op te zitten. Hier kan ik lekker even mijn schoenen en sokken uitdoen en mijn voeten behandelen met de scenar. Wat een fantastisch apparaatje is dat toch. Het kleine beetje pijn wat ik had trekt weg en het vocht in mijn benen wordt meteen minder. Tijd voor een sinaasappeltje. Daarna schone sokken aan en weer verder. Ik besluit tot een uur of 12 door te lopen met de hoop dat ik onderweg een Taverne of een winkel tegen kom om eten te kopen. Helaas die waren er niet op de route. Gelukkig heb ik nog twee sultana's en een paar walnoten. Dit vult ook. Ik zoek een zij paadje in het bos en een grote stern waar ik met de rugzak lekker tegen aan kan hangen. Na het eten weer droge sokken aan en dan verder. Vanaf de heuvel zie ik een dorp liggen. Dit blijkt even later Vila Praia de Ancora al te zijn. Toch sneller gelopen dan ik dacht. En precies ver genoeg voor vandaag. Op de boulevard tref ik Magda weer die een heerlijk pilsje voor me besteld. Het was een heerlijk dagje en morgen gaan we weer samen.